شب آبستن است تا چه زاید سحر

شب آبستن است تا چه زاید سحر

جامعه آبستن جریانی غیر از اصولگرایی و اصلاح طلبی بوده و این بار نطفه حادثه‌ای را در بطن خود نمی پروراند که سزارینی چون دوم خرداد تجلی آن باشد. جامعه این بار در تردید و وهم به سر می برد. مردمسالاری شعاری بود که مدعیان آن ثابت کردند که برای بازگشت به قدرت چنین شعاری را سر داده و نتوانستند آن را به شعور مبدل سازند. آری مادر دوران این بار این فرزند نورس خود را به دو دلیل نمی خواهد و نمی تواند نارس به دنیا آورد. اول آن که هیچ جراح حاذقی نمی خواهد مسئولیت این سزارین دشوار را بر عهده گیرد و دوم اینکه موالید قبلی چنان کودکی سختی را پشت سر نهاده و به جوان سرکش و عاصی مبدل شده که مقبولیت و اهلیت این فرزند ناخواسته را تضمینی نیست، و نمی توان به راست کرداری او دلبسته و امیدوار گشت. در حال‌ حاضر بیش از هر چیز عیان است که نیروهای سیاسی ایران فاقد توانِ لازم برای آنند که در ستیز گذشته و حال، بانیِ ظهور آینده‌ای متفاوت باشند و با ایستایی نخبگان مواجهیم، لذا نخبگان جامعه دیگر زیر بار جریان تحول خواه از نوع دیگر نمی روند و مردم هم پذیرای جریان دیگری بدلیل سرخوردگی نخواهند بود. سرمایه اجتماعی بزرگانی که مردم آنها را باور داشتند از میان رفته و خروجی تکرار آقایان خویشاوندسالاری، خصوصی سازی های موهوم، گرانی های لجام گسیخته، توسعه ی نامتوازن و تنزل ارزش پول ملی می باشد و آمرین تکرار متاسفانه تاکنون هیچ موضع گیری آشکاری در خصوص مشکلات معیشتی بوجود آمده توسط منتخبان شان و در اثر ناکارآمدی و زیاده خواهی آن ها ننموده و بدان نپرداخته اند. با اين اوصاف گویا همه نیروهای سیاسی از هرگونه تغییر محسوس در جامعه عقیم هستند. این شرایط ماحصل سال‌ها سیاست‌ورزی بدون توجه جدی به تغییرات جامعه است. اینك همه جریان‌ها وارث نوعی انفعال سیاسی‌‌اند كه از مجموعه كردارها و رفتارهای احزاب سیاسی و نهادهای رسمی و دولتی نشئت گرفته است. تنها راه برون رفت بازگشت به راه مردم می باشد، راهی که به سعادت، بهروزی و شادکامی مردمان دیار تمدن چندهزار ساله منتهی می گردد. در اوضاع جاری بایستی بزرگانی که توصیه به انتخاب دولت حاضر و مجلس فعلی نموده اند پیگیر مطالبات مردمی از منتخبان گردند و در صورت تعدی آنان با مردم با صراحت سخن گویند.