جناب فرمانده! نکند حضورتان در بیشتر صحنه ها هم نوعی فریب و دستگرمی بوده باشد؟!

جناب فرمانده! نکند حضورتان در بیشتر صحنه ها هم نوعی فریب و دستگرمی بوده باشد؟!
✍ حمید مظاهری راد
به عنوان نویسنده دو نامه معروف در دو مقطع زمانی حساس خدمت تان و فردی که جنگ را با حضور خانوادگی در آن در سنین نوجوانی تجربه نموده و صدمات روحی و جسمی فراوانی در آن خورده ام و البته این همه در مقابل هزینه هایی که مردم ایران متحمل شده اند هیچ می باشد، وقتی مطلب تان را در خصوص عملیات کربلای 4 دیدم، باور کردم، چرا که نقش تان را در حوادث سال 88 قبلا تحلیل نموده و طی نامه ای سرگشاده خدمت تان عرض نموده بودم.
از واژه ی فریب استفاده نمی کنم چرا که روا نیست نیرویی، فرمانده خویش را فریب کار بخواند! لذا بنظرم بکار بردن اصطلاح دستگرمی مناسب تر باشد.
شاید باور نکنید اما روزی را بیاد ندارم که با کابوس شهدا و کشته شدگان عملیات کربلای 4 و 5 از خواب بیدار نشده باشم. یاران و شهدایی که هر کدام شان عظمتی داشتند باندازه ی کائنات و هفت آسمان بزرگ آن
جناب آقای رضایی بهتر است بدانید که کشته گان جنگ را دیدیم و باور کردیم اما زنده گان را در این کشور تاکنون نه دیده و نه باور کرده ایم. آیا می دانید که خانواده ی جانبازان جنگ(تمام مردم ایران که به نوعی همه در جنگ نقش داشته اند) همان رویارویی های روزهای نبرد را روزانه با شدت بیشتر تجربه می کنند و از آن گریزی ندارند.
فرمانده آ ! نمی دانم چقدر بایستی هزینه دهیم تا شما بتوانید در قامت یک بوروکرات و البته در سطحی کلان ظاهر شوید و این دستگرمی هایی که برای اتفاقات بعدی می آفرینید کی و کجا پایانی خواهند داشت!؟
ایکاش خانواده های شهدا و مصدومین جنگ این مطالب سوزناک و آزار دهنده را نشنوند و البته باور ننمایند.
نکند امانت دار خوبی برای جان هایی که معصومانه در خاک خفتند و یا آنانی که جراحت های جبران ناپذیر برداشتند، نبوده ایم.
گفتم نوشته تان را باور کردم اما ایکاش گفته هایتان با همت اصحاب رسانه و پاسخگویی شما رمزگشایی گردد و فتح بابی باشد برای گشودن گره ها و شناخت نقش هایی که در هدایت جریانات تاثیرگذارتر بوده اند.
۱۳۰۰۰ تلفات در کربلای۴ بجای گذاشته شد که امروز یکی از دو نقش اصلی آن عملیات در روز روشن بگوید صرفا خواستیم دشمن را فریب دهیم!! بنا به گفته بسیاری از راویان جنگ و شاهدان عینیِ عملیات، لو رفتن عملیات کربلای۴ از قبل از عملیات حتی برای رزمندگان این عملیات مشخص شده بود و اصرار زیاد فرماندهان اصلی عملیات که تعجب رزمندگان را بدنبال داشت باعث شد شکست سنگینی به ایران تحمیل شود؛ به اندازه ۶۰۰۰ شهید و ۷۰۰۰ مجروح!
برای اینکه اطاله ی کلام نکرده باشم، لینک یکی از نامه های معروف خویش ، در خصوص حوادث سال 88 خدمت تان می آورم و البته در آرشیو سایت های معتبر موجود است.
http://hamdmazahererad.blogfa.com/post/183